ดิฉันหน้าแดงตัวร้อนขึ้นมาโดยมีไอ้คนท้วมเดินตามหลังมาสายตาจ้องมองที่ก้นดิฉัน โดยมีอีราตรีเดินนำหน้าดิฉันไป ตลอดเส้นทางเดินอากาศมันเย็นๆหนาวๆชวนขนลุกตลอดเวลาเมื่อเดินไปได้สักระยะอีราตรีก็หยุดแล้วหันกลับมาบอกดิฉัน
“ไปนั่งรอหน้าห้องตรงนั้นก่อน”
ดิฉันหันไปเห็นไอ้คนท้วมมันยิ้มให้ดิฉัน แต่ดิฉันไม่สนใจและ
“อ้อนวอนอีราตรีให้รีบพาทำบัตรไวๆ”
“เดียวมานะ” อีราตรีก็เดินเข้าไปในห้องทำบัตร
ดิฉันก็เลยต้องยอมนั่งที่โซฟาอีกครั้งทั้งที่อยากจะทำบัตรให้เสร็จเร็วจะได้รีบกลับและไอ้คนท้วมก็มานั่งข้างๆดิฉันมองนมมองจิ๋มของดิฉัน แต่ดิฉันเอามือปิดไว้
อึดใจต่อมาอีราตรีก็เดินออกมาพร้อมกับพนักงานหญิง
“คุณชนันภรณ์ ใช่หรือเปล่าคะ”
“ใช่คะ” ดิฉันตอบไป
“สวยจังคะ” พนักงานหญิงคนนั้นชมดิฉันดิฉันยิ้มให้ทักทายตามมารยาท
“เชิญด้านในเลยคะ” พนักงานหญิงคนนั้นบอกดิฉันอีราตรีไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ดิฉัน สายตาที่มองดิฉันทำเอาดิฉันไม่รู้ว่าอีราตรีจะมาไม้ไหนแต่เมื่อมันไม่พูดดิฉันก็ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับมันดิฉันเดินเข้าไปในห้องมันมีเก้าอี้หนึ่งตัวและมีช่างภาพผู้ชาย หน้าตาใช้ได้เลยคะเดินมาหาดิฉัน
“สวัสดีครับ คุณ…..” ทักทายดิฉัน
“ชนันภรณ์ คะ”แล้วยิ้มให้ส่วนอีราตรีก็เดินไปนั่งที่เก้าอีอีกตัว
“จะคุยกันนานไหม” อีราตรีตัดบทดิฉัน
“คุณราตรีให้รีบถ่ายเลยครับผมอย่างเห็นจิ๋มเธอแล้ว”เสียงไอ้คนท้วมพูดมาอย่างไม่มารยาททำเอาดิฉันต้องหันไปมอง
“ก็ให้เขาดูหน่อยสิ” อีราตรีมันบอกดิฉันให้เอามืออกจากจิ๋มและนมให้เขาดู
“ก็เอาให้ดูเองสิ” อีราตรีไม่ยักโกรธกับยิ้มให้กับดิฉัน และหัวเราะและคนในห้องก็พากันหัวเราะเมื่อดิฉันตอบอีราตรีกลับไปมือของดิฉันก็ยังปิดจิ๋มและนมของดิฉันไว้
“นั่งที่เก้าอี้เลยครับ” ช่างภาพบอกดิฉัน
ดิฉันเดินไปนั่งที่เก้าอี้แล้วไฟรอบห้องก็ปิดลง มาเปิดตรงดิฉันตรงเดียวทันใดนั้นก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามากันดิฉันหันไปมอง
“มาทันพอดี กำลังจะถ่ายเลย” เสียงไอ้คนท้วมพูดออกมาและคนอื่นที่ดิฉันไม่รู้จัก กำลังจ้องมองมาที่ดิฉัน
จนตอนนี้ดิฉันเริ่มรู้สึกหวิววาบๆในตัวดิฉัน
“เอามือออกจากนม จากจิ๋มด้วยครับ” ช่างภาพบอกดิฉัน
“ไม่เอาออกไม่ได้หรือคะ” ดิฉันอ้อนวอน
“ไม่ได้ครับ มันเป็นกฎครับ” ช่างภาพตอบดิฉันมาอย่างสุภาพ
“เอามืออกได้แล้วจะอายอะไร คนที่นี้เขาเห็นกัน บ่อยจนเป็นปกติแล้ว” เสียงอีราตรีพูดแทรกขึ้นมา ทำเอาดิฉันต้องคิดมันปกติตรงไหนทุกคนมองมาที่ดิฉันที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นปิด ไม่เคยแก้ผ้าให้ใครดูมาก่อนด้วย แต่ดิฉันก็ไม่ได้ตอบอีราตรีกลับไป ถึงโต้แย้งไปมันก็ไม่ได้อะไร มีแต่ดิฉันจะต้องแก้ผ้าอยู่ตรงนี้นานขึ้น
“รีบเอามืออกเลย จะได้ดูหี” เสียงคนในห้องพูดขึ้น
ดิฉันค่อยๆเลื่อนมืออกจากนมช้าๆ จนเผยให้เห็นหัวนมที่กำลังแข็ง พวกนั้นส่งเสียงเอร้องกันบอกให้ดิฉันเอาออกเร็ว
“เอามืออกรีบถ่าย จะได้เสร็จๆ” เสียงอีราตรีทำเป็นสั่งดิฉัน
“หัวนมนาดูด มากเลย ลูกค้าคงเยอะแนๆๆ”เสียงผู้ชายในกลุ่มนั้นพูดออกมา
“ไม่นานก็ดำ” เสียงคนในกลุ่มอีกคนพูดแว่วมา
“รอดูจิ๋ม” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดออกมา
“คุณราตรีบอกให้เอามือออกจากจิ๋มด้วยสิครับ พวกผมอยากเห็น” ไอ้คนผอมบอกอีราตรี
อีราตรีหัวเรา “ตามใจหนุ่มๆ เขาหน่อยสิ รอดูจิ๋มนานแล้ว”
ดิฉันไม่สามารถขัดหรือ้อนวอนอะไรมันได้มีแต่ต้องยอมมันไปก่อน ไม่อยากเสียเวลานาน ยิ่งถ่ายนานก็เหมือนคนเริ่มมาดูดิฉันมากขึ้นเรื่อยๆๆ ช่างภาพก็เริ่มถ่ายรูปหน้าดิฉัน ถ่ายนมดิฉัน จนตัวดิฉันร้อนวาบๆไปหมดแล้วที่นี้บอกให้ดิฉันเอามืออกจากจิ๋ม ดิฉันอายมากแต่ก็รวมรวมความกล้าค่อยเอามืออก ดิฉันหันไปมองคนในห้องทุกคนยิ้มให้ดิฉันไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย ดิฉันไม่กล้าสบหน้าหรือสู้หน้าได้ แต่ดิฉันก็ไปหยุดที่อีราตรีที่มองดิฉันแล้วหัวเราะ เหมือนดูถูกดิฉัน
“คุณชนันภรณ์ เอาเก้าอี้ออกด้วยครับ” ชั่งภาพบอกดิฉัน ตอนนี้ฉันต้องรีบถ่ายให้มันเสร็จไปจะได้ไปจากนี้สักที
“แหกจิ๋มด้วยครับ คุณชนันภรณ์” ช่างภาพบอกดิฉัน
ดิฉันตกใจมากแล้วตอบกลับไป “ไม่แหกไม่ได้หรอคะ” ทั้งที่รู้ว่าอาจจะไม่ได้แต่ดิฉันต่อรอง
“รีบแหกสิ ยิ่งช้าคนก็ยิ่งเยอะนะ สงสารคนที่รอดูหน่อยสิ” อีราตรีพูดขึ้นมา
“ทำไม่ไม่มาแหกจิ๋มให้คนอื่นดู”ดิฉันเถียงอีราตรีไป แต่สีหน้ามันไม่ยักโกรธกับยิ้มให้ดิฉันและหัวเราะ พนักงานคนอื่นๆก็หัวเราะ
ดิฉันก็ต้องแหกจิ๋มของตัวเองออกให้ช่างภาพถ่ายทั้งที่อายมากแต่กับร้อนวาบ หน้าชาไปหมด และทุกคนเงียบและมองดูจิ๋มดิฉันที่แหกให้เห็นด้านใน ทั้งที่ไม่เคยแหกให้ใครได้เห็น ดิฉันบอกไปที่อีราตรี มันยิ้มๆ เหมือนพอใจที่เอาชนะดิฉันได้ และพนักงานผู้ชายก็มองดิฉันอยากพวกหื่นกระหาย พนักงานพวกผู้หญิงก็มองฉันแบบอายแต่ก็ยิ้มให้ดิฉัน
No comments:
Post a Comment